αξέχαστοι μου θεατρίνοι

Βράδια από βρώμικο σανίδι και φωνές...

Τα βράδια που μου λείπουν

Τώρα
Πιο πολύ από ποτέ
Τα φώτα

Τα γέλια
Μέχρι το πρωί
Κι ακόμα παραπέρα

Ξημέρωμα... με την ψυχή στο στόμα κι όμως τραγουδάω ακόμα

...Εχουν στοιχειώσει τις μέρες που θυμάμαι
κι μέρες μου που απέμειναν άοσμες, κενές